Η ιστορία του Ζάχου που Χαζεύει
«Περί τα Χριστούγεννα του έτους 1844, ο πρωτότοκος γιος μου ήταν πλέον τριών ετών. Κατέβηκα λοιπόν στην πόλη να του πάρω ένα δώρο για τις γιορτές, ένα εικονογραφημένο βιβλίο, ανάλογο με την αντίληψη που διαθέτει ένα μικρό πλασματάκι σ’ αυτή την ηλικία. Αλλά – τι βρήκα; Σχοινοτενή αφηγήματα ή ανόητες συλλογές εικόνων, ηθοπλαστικές ιστορίες που άρχιζαν και τελείωναν με προτροπές και κανόνες, του τύπου: "Το καλό παιδί πρέπει να λέει πάντα την αλήθεια", ή: "Τα καλά παιδιά πρέπει να είναι καθαρά" και τα λοιπά. […]
[…] Παρόλα αυτά, όταν κάποια στιγμή επέστρεψα σπίτι, κρατούσα ένα βιβλίο. Το έδωσα στη σύζυγό μου λέγοντας: "Ορίστε! Είναι το βιβλίο που ήθελα για τον μικρό! " Εκείνη το άνοιξε και αναφώνησε έκπληκτη: "Ένα τετράδιο! Και μάλιστα άγραφο! " - "Ε, τότε ας το κάνουμε βιβλίο! " Έτσι κι έγινε».
[…] Παρόλα αυτά, όταν κάποια στιγμή επέστρεψα σπίτι, κρατούσα ένα βιβλίο. Το έδωσα στη σύζυγό μου λέγοντας: "Ορίστε! Είναι το βιβλίο που ήθελα για τον μικρό! " Εκείνη το άνοιξε και αναφώνησε έκπληκτη: "Ένα τετράδιο! Και μάλιστα άγραφο! " - "Ε, τότε ας το κάνουμε βιβλίο! " Έτσι κι έγινε».
Τα παραπάνω είναι απόσπασμα από τον πρόλογο που έγραψε ο ίδιος ο Χάινριχ Χόφμαν για την 100ή (!!!) έκδοση του βιβλίου του: "Ο Πετροτσουλούφης".
Σήμερα το βιβλίο αυτό με τις εύθυμες ιστορίες και τις αστείες εικόνες που δημιουργήθηκε με στόχο να ομορφύνει τον κόσμο των παιδιών, είναι το πιο διάσημο, πιο πολύ μεταφρασμένο και σίγουρα πολυδιαβασμένο παιδικό εικονογραφημένο βιβλίο πανευρωπαϊκά! Ο Πετροτσουλούφης
Να τον ο Πετροτσουλούφης, μουτρωμένος και κατσούφης! Χρόνος πάει, κι αυτό τα ίδια: τις τσατσάρες, τα ψαλίδια δεν τα θέλει ούτε να τα δει. Κι έχει τώρα άγρια νύχια και μαλλιά σαν πολυτρίχια. Πουφ! Τι απαίσιο παιδί! |